Wszystkie mamy wiedzą, że powrót do pracy po urodzeniu dziecka jest bardzo trudny. Młode mamy borykają się z wieloma stresami i trudnymi sytuacjami. Ich obawy wiążą się zarówno z tym, jak poradzić sobie po powrocie do pracy po długiej przerwie, jak i z tym, jak dziecko da sobie radę bez ich. Wiele mam przerażonych perspektywą zostawienie dziecka „na pastwę losu” odwleka moment powrotu do zawodowych obowiązków. Są też takie, które na powrót do pracy po urodzeniu dziecka decydują się bardzo szybko. Pytaniem otwartym pozostaje, która z tych opcji jest najlepszą i najkorzystniejszą – dla mamy i dla malucha.
Z większości przeprowadzonych badań wynika, że najlepszym czasem na powrót do pracy po urodzeniu dziecka jest moment, gdy maluch skończy dwa lata. Mimo że uważa tak większość mam, to w praktyce duże ich grono na powtórne podjęcie obowiązków zawodowych decyduje się o wiele wcześniej. Na swoje stanowiska pracy wracają po pierwszym roku życia dziecka lub zaraz po zakończeniu urlopu macierzyńskiego.
Kiedy wrócić do pracy po urodzeniu dziecka?
Zgodnie z kodeksem pracy pracownicy będącej w ciąży przysługuje urlop związany z rodzicielstwem, tzw. urlop macierzyński i rodzicielski. W czasie wolnych dni kobieta ma czas na regeneracje po porodzie oraz sprawowanie opieki nad nowo narodzonym dzieckiem. Pierwszym urlopem po urodzeniu dziecka jest ten macierzyński. Jego długość obliczana jest na podstawie urodzonych (w czasie jednego porodu) dzieci. W przypadku jednego dziecka jest to 20 tygodniu, w przypadku bliźniaków 31 tygodni, a trojaczków 33 tygodnie.
Mamy, które chcą zrezygnować z urlopu macierzyńskiego, mogą to zrobić, jednak nie wcześniej niż po upływie 14 tygodniu od porodu. Wtedy też jest pierwszy moment na powrót do pracy po urodzeniu dziecka. Pozostała część urlopu może wykorzystać tata. Mamy, które chcą zostać w domu z dzieckiem, ale i nadal pracować mogą podjąć dodatkową pracę zarobkową na postawie umowy cywilnoprawnej. Może ona zostać zawarta z własnym pracodawcą. Po zakończeniu urlopu macierzyńskiego kodeks pracy przewiduje powrót młodej mamy do pracy lub przejście na tzw. urlop wychowawczy. Przysługuje on obojgu rodzicom do ukończenia przez dziecko 4 lat. Mogą z niego skorzystać, jeżeli mieli co najmniej 6-miesięczny staż pracy. Urlop wychowawczy jest nieodpłatny. To czy i w jakim wymiarze, wykorzysta się urlop macierzyński i wychowawczy, zależy tylko od rodziców. Pracodawca nie może zmusić kobiety do wcześniejszego lub późniejszego powrotu na stanowisko pracy.
Powrót do pracy po urodzeniu dziecka
Wiele mam decydując się na powrót do pracy po urodzeniu dziecka, analizuje wiele czynników. Pierwszym Z nich jest fakt, jak na malucha wpłynie rozłąka z mamą. Niewątpliwie dla dziecka najlepiej jest, aby pod opieką mamy zostało do 2-3 roku życia. Jednak na tak długie pozostawanie bez pracy, a więc i bez środków finansowych nie może pozwolić sobie wiele mam. Większość decyduje się więc na szybszy powrót do pracy. Przemawia za tym również fakt, że o wiele trudniej jest ponownie wdrożyć się w swoje obowiązku po kilku latach nieobecności w zakładzie pracy. Chociaż prawnie jest to zabronione część kobiet, która wraca po urlopie wychowawczym do pracy, w rzeczywistości ją traci. Psycholodzy przekonują też, że kilkumiesięczny maluch o wiele lepiej znosi rozłąkę z mamą, niż kilkuletnie dziecko. Im dziecko starsze, tym intensywniej może protestować przed pozostaniem bez mamy, a także może mieć problemy z dostaniem się do nowej sytuacji, w której musi chodzi do żłobka czy przedszkola.
Aspekt finansowy ma też drugą stronę medalu. Mamy, które chcą wrócić do pracy po urodzeniu dziecka tylko na część etatu, mają problemy z opłacalnością takiego rozwiązania. Niejednokrotnie wynagrodzenie, jakie otrzymują za część lub ¾ etatu nie będzie pokrywać kosztów opiekunki czy żłobka. Oznacza to, że nawet jeśli chcą one pracować, korzystniej wyjdzie im, zostanie z dzieckiem w domu.
Jak poradzić sobie z powrotem do pracy po urodzeniu dziecka?
Same kwestie techniczne, organizacyjne i finansowe to jednak nie wszystko. Młode mamy wracające do pracy po porodzie zmagają się też w dużym stresem związanym z rozłąką z maluchem. Pokutuje w nich przekonanie, że niewystarczająco dbają o pociechę lub zaniedbują jego rozwój. Większość mam obawia się, że dziecko będzie tęsknić i płakać pozostawione pod opieką niani, babci czy pani w żłobku. Zazwyczaj jednak są to tylko wyobrażenia. Maluchy dobrze adaptują się do nowych sytuacji i dobrze sobie z nimi radzą. Mamy, które decydują się na wczesny powrót do pracy po porodzie, nie powinny mieć więc wyrzutów sumienia, ani postrzegać siebie jako złej kobiety, która stawia karierę zawodową nad dziecko.
